Wernisażem rozpoczęła się wystawa mojego cyklu zdjęć „Pod powierzchnią”. Wystawa, która miała swój początek w wierszu Eweliny Walczak, która wcieliła się również w rolę kobiety na zdjęciach.Wystawę można oglądać do 1 stycznia w Foto Cafe 102 na Piotrkowskiej w Łodzi.
Mroczność osobowości człowieka jest jak bagno ? oblepia, grzęźniesz i zapadasz się, jest jak stąpanie nad przepaścią, w samotności i otchłani.
Jestem obok tego człowieka ? czuję przerażenie, zamieram w bezruchu, czując jak mocno wali moje serce.
ćśśś ? nikt nie może się dowiedzieć
Surrealizm, irracjonalność, stan zasmucenia związanego ze wspomnieniami, tworzenie się ludzkiego szaleństwa i zła.
Pytanie o miłość, o wartości; o dobro i zło; o czyny moralne i niemoralne.
Przeżycia duszy, uwolnienie i oczyszczenie ? katharsis.
Co kryje się w osobowości człowieka, czego nie dostrzegamy? Czy miłość może być szansą, spełnieniem tylko dla jednej osoby – kosztem drugiej? Czy to jest miłość? Czy też perfidna manipulacja i skrajny egoizm? Dlaczego ktoś ukrywa swoje prawdziwe oblicze? Odpowiedź: Gdybyś to wiedziała o mnie wcześniej, nie zdecydowałabyś się być ze mną.
Rozwój musi realizować się poprzez pracę nad porzucaniem tego, co było; przechodzenie przez swoisty kryzys żałoby, by być wolnym i gotowym na przyjęcie przyszłości. Nadzieja, warunek życia – tam, gdzie istnieje wiara w przyszłość istnieje i ona, gdyż życie jest nieustannym dążeniem do przyszłości.
Na całość projektu ?Pod powierzchnią? składa się:
1. Fotografia (Paulina Zatorska)
2. Wiersz (Ewelina Walczak)
3. Tło muzyczne (ZAZ ?Eblouie par la nuit? oraz ścieżka dźwiękowa z filmu ?Źródło?)